İki gün geçtiğinde aradan odamda film izliyordum, bazı şeyler benim için eskide kaldığına tam anlamıyla inandığımda ona ait her şeyide beraberinde atmıştım. Çünkü bir şey saklamıyordum sadece, onun hatıraları ile kalbimde büyütmekten başka bir şey değildi.
İzlediğim filmde komedi tarzında olduğu için gülerken kendime hakim olamayarak kahkahalar atıyordum. Güzel geçen bir gündü kesinlikle! "Yemek hazır Berfin!!!" Gözde yengemin sesini duyduğumda Dicle'ye mesaj attım telefonuma uzanarak.
Özledim sizi. Keşke gelseniz?
Abimi, Dicle'yi ve Eymen'i özledim. Onların yokluğunda kendimi biraz da güvensiz hissederken Çınar'ın da olmayışı beni zorlamıştı. Benimle alay eden Çınar bile yoktu.
Mesaj gelmesini beklerken filmi durdurup aynada kendime çeki düzen vermiştim. Ruh halime göre babamın da
