Benim hiç tatmadığım duygular vardı bu hayatta. Anne kokusu, anne güveni ve anneyle ilgili bütün duygular. O an anladım sanırım, ne olursa olsun o toprağın altındada olsa tek çıkışım onun yanı olmasıydı.
Şirketten sinirle çıkarken yakaladı beni Selin. Gideceğim yere bırakma konusunda ısrarcı olunca onu daha fazla kırmadan kabul etmiştim. Mezarlığın kapısındaydık arabayla. İnmemi bekliyorken, "Teşekkür ederim Selin," dedim derin bir nefes alarak. "Aslında bunlar hiç yaşanmasa daha güzel olabilirdi. İş hayatı ile özel hayatını birbirine asla katmamam gerekiyor."
Gülümsedi Selin. "Hata senin değil," dedi kısık sesle. "Sevda değişik bir tip aslında. Yani.. bir nevi tahmin edebilirim yapabileceklerini. Her zaman böyleydi."
"Selin, olanları biliyor musun sen," diye şaşkınca sorduğum zaman
