Biri bana bugün öleceğimi söylese, belki de git işine ne masal anlatıyorsun derdim. Ya da bugün asla olmaz dediğin bir şey olacak dese, belki diyebilirdim.
Ben artık kendimi tanıyamıyordum. Ruhumu, aklımı en çok da kalbimi tanımaz hale gelmiştim. Ben bu gece ruhumu şeytana satmıştım. Bir sözleşme yapmış sonunda yine kaybeden ben olmuştum. Oysa sözleşmeler çıkar üstüne kurulmaz mıydı? Her iki tarafında mutlu ayrıldığı bir sözleşme. Peki ben neden mutsuzdum?
Neden gün geçtikçe daha da öldüğümü hissediyordum. Ruhum bedenimi her geçen gün terk ederken göz göre göre seyirci kalıyordum. Kimse bir gün bile bana ne hissettiğimi sormadı, ne hissettiğimle ilgilenmedi.
Önümde katlanılmaz dakikalar kendini saatlare bıraktı. Ece'nin ailesinin yanında Bulut ve Ali de mutlu bir şekilde sonla
