Ayaz
Hep birlikte Elçin’in kalacağı daireye gittik. Topladığı birkaç valizi Yiğit’le ben aldık ve hep birlikte nihayet eve girebildik. Hızlıca inceledim, ev gerçekten de güzeldi. Gelirken dikkat ettiğim kadarıyla mahalle de oldukça düzgündü.
“Hadi hayırlı olsun bakalım” deyince gülümsedi bana. Gözleri yine dolacaktı ki:
“Artık ağlama olayını bıraksan mı Elçin? Bak artık güvenli ve en önemlisi kimsenin de bilmediği bir yerdesin” diye Yiğit konuştu.
“Aynen” diye destekledim ben de onu. “Burada rahat edeceğine eminim ve kimsenin de seni rahatsız etmeyeceğine. Güvenlikli bir site, elini kolunu sallayarak giremez kimse, ayrıca hakkında bilgi de alamazlar”
“Ben size nasıl teşekkür edeceğimi gerçekten bilmiyorum. Çok zor bir zamanımda, hele ki bunca yıllık arkadaşlarım bile bana sırtını dön
