Her şey için teşekkür ederim. Burda olmasan bile çok yardımcı oldun." hastane masraflarını ödemişti, İstanbul'dan özel bir kalp doktoru göndermişti. Devamlı Melis ile iletişim halindeydi. Neye ihtiyacımız varsa anında yapıyordu, uzakta olması sorun bile değildi.
"Teşekkür etmene gerek yok. Biz bir aileyiz." evet Mehmet artık ailemin bir parçasıydı. Benim ise ailemdi.
Birkaç dakika daha konuştuktan sonra kapatmıştık. Vücudumun buz gibi olduğunu telefonu kapattıktan sonra fark etmiştim. Mehmet aklımı başımdan alıyordu. Bedenim bile Mehmet'in esiri altında kalıyordu. Balkondan çıkıp mutfağa girdim, kapıyı sıkıca kapattım. Kollarımı birbirine doladım, ellerimle kollarımı ovdum, ısınmak için.
Masanın yanındaki sandalyeyi çekip oturdum. Evin içindeki sıcaklık mutfağa gelmeye başlayınca bede
