Başak’ın ruhu gördüğü bebek mezarı yüzünden buz tutmuş misali üşüdü, bedeni sarsıldı. Aklına kendi bebeği geldiğinde dolan gözleriyle karnına dokundu. Orada yatan bebek kendisinin bebeği de olabilirdi. Onun ne düşündüğünü tahmin eden Ahsen, arkasından yaklaştı. Kendi hikâyesini anlatmaya, “O zamanlar çok gençtim,” diyerek başladı ve devam etti. “Babamın özel üniversiteye göndermek istemesini reddettim. Sınavdan aldığım puanla tercih yaptım. Şansıma dördüncü tercihim olan Adana geldi. Mimarlık fakültesinde, üçüncü sınıftayken tatilde kendi memleketim İstanbul’a gitmiştim. Gerçi doğma büyüme oralı olsam da aslen Karadenizliydik. Dedemler zamanında İstanbul’a yerleşmiş. Dönüşte uçakta onunla tanıştım. Yanımda oturuyordu. Güzel bir adamdı. Gördüğüm ilk anda etkilenmiştim. Bana Adana’ya iş için
