8
803 Kelimeler
2 Gün Sonra
Furtunacuk: Fadime
Furtunacuk: İznin bitmeden dönmüşsün
Furtunacuk: Bir sıkıntı mı var? (08.55)
Çeyrek Mafya: Sana ne? (09.14)
Furtunacuk: Ne demek bana ne?
Furtunacuk:
Çeyrek Mafya: Seni ilgilendiren bir durum yok
Çeyrek Mafya: İşine bak
Furtunacuk: Ne demek yok?
Furtunacuk: Seninle ilgili her şeyin beni de ilgilendirdiğini bilmiş olman lazım
Çeyrek Mafya: Ben sana bir şey söylemek zorunda değilim Furtunacuk.
Furtunacuk: Zorundasın.
Furtunacuk: En azından beni böyle tersleyip geçecek kadar yabancı değildik biz.
Çeyrek Mafya: Yabancı olmak bazen daha kolay. Hem kimsenin yükü kimseye kalmaz.
Furtunacuk: Ben yük değilim.
Çeyrek Mafya: Öyle mi?
Çeyrek Mafya: Öyle olduğunu kim söyledi?
Furtunacuk: Sen söylemedin,
Furtunacuk: Ama hissettirdin.
Çeyrek Mafya: Hissettiğin senin problemin. Ben hiçbir şey vadetmedim.
Furtunacuk: Bana değil belki ama kendine çok şey vadettin
Furtunacuk: Ve şimdi kaçıyorsun.
Çeyrek Mafya: Kaçmıyorum.
Çeyrek Mafya: Sadece sana açıklama borçlu değilim, hepsi bu.
Çeyrek Mafya: Hayatımda olup biten her şeyin hesabını sana vermek zorunda değilim.
Furtunacuk: Ben hesap istemiyorum. Sadece ne olduğunu bilmek istiyorum.
Çeyrek Mafya: Niye? Ne değişecek? Bilince ne olacak?
Furtunacuk: En azından yanında olurum.
Çeyrek Mafya: İstemiyorum.
Çeyrek Mafya: Yanımda kimseyi istemiyorum. Hele seni hiç.
Furtunacuk: Çünkü seni en iyi bilen benim.
Furtunacuk: O yüzden rahatsız ediyor, değil mi?
Çeyrek Mafya: O yüzden değil.
Furtunacuk: O zaman niye itiyorsun beni?
Çeyrek Mafya: Çünkü beni ilgilendiren şeylerin seni bağlamasını istemiyorum.
Çeyrek Mafya: Bu kadar basit.
Çeyrek Mafya: Kafana takma, geçer gider.
Furtunacuk: Benim için öyle geçip gitmiyor.
Çeyrek Mafya: Benim için geçiyor.
^^^
Nişandan iki gün sonra, iznimin bitmesine daha dört gün varken apar topar görev yaptığım yere, Hakkari'ye gelmiştim.
Sekreterim Aylin, Sağlık Bakanlığı'ndan bana bir mektup geldiğini söylemişti.
Odama girer girmez masanın üzerinde duran zarfı gördüm.
Üzerimdeki yol yorgunluğu bir anda anlamını yitirdi. İçimde, sanki daha okumadan kötü bir şey olduğunu söyleyen o tanıdık sıkışma vardı.
Aylin, "Hocam... açmadan önce söyleyeyim," dedi. Yüz ifadesinden iyi şeyler olmadığını anlayabiliyordum. "Yüzünüz düşmesin ama, tayininiz çıkmış."
Elim zarfın üzerinde titredi. "Nereye...?"
Aylin başını eğdi, cümleyi toparlamakta zorlanan bir nefes aldı. "Yozgat."
Birkaç saniye boyunca hiçbir şey duymadım. Sanki odaya bir sessizlik çöküp her şeyi boğmuştu.
Boğazım kurudu. Bir an nefesim kesildi sanki. Zarfı elime aldığımda kalbim biraz hızlandı. Açmasam sanki hiçbir şey olmayacaktı.
Ama açtım.
Gözüm ilk satıra takıldı:
Zorunlu Atama
T.C. SAĞLIK BAKANLIĞI
Personel Genel Müdürlüğü
Sayı: 2025/17482
Konu: Zorunlu Atama Tebliği
01/12/2025
Sayın
Dr. Fadime KOÇARİ
(Pratisyen Hekim – Hakkâri Devlet Hastanesi)
Bakanlığımızın 2025 yılı bölgesel sağlık hizmetleri planlaması doğrultusunda;
Yozgat ilinde acil ve birinci basamak sağlık hizmetlerinde hekim ihtiyacının artması,
Hakkâri bölgesinde personel dağılımının yeniden düzenlenmesi
hususları göz önünde bulundurularak yapılan değerlendirme sonucunda;
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu
ve
Sağlık Bakanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği
kapsamında;
Yozgat İli / Çayıralan İlçe Devlet Hastanesi'ne
Pratisyen Hekim olarak atanmanız Bakanlık Makamınca uygun görülmüştür.
Bu atama işlemi, Bakanlığımızın zorunlu personel planlaması kapsamında gerçekleştirilmiş olup tarafınızdan herhangi bir dilekçe ya da talep alınmamıştır.
Yeni görev yerinize tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde başvurmanız gerekmektedir.
Belirtilen süre içinde göreve başlamamanız durumunda ilgili mevzuat hükümleri uygulanacaktır.
Bilgilerinize tebliğ olunur.
Dr. Buse KILIÇSOY
Personel Genel Müdürü
T.C. Sağlık Bakanlığı
Yozgat...
Hakkari'den bir anda kopup, bambaşka, uzak bir yere gönderilmek.
Ben: "Ben istemedim böyle bir tayin." Sesim çatallamıştı, istemiyordum.
Aylin, "Biliyorum hocam. Ama yüksek riskli bölgelerde çalışanlara öncelik veriliyormuş. Sizin dosyanız... ön sıraya alınmış."
Birkaç saniye boyunca hiçbir şey duymadım. Sanki odaya bir sessizlik çöküp her şeyi boğmuştu.
Yere çakılmış gibi hissettim.
Gitmek istemiyordum.
İstemediğimi anlatacak kimsem yoktu.
"...en geç 15 gün içinde yeni görevinize başvurmanız gerekmektedir."
Masaya çöktüm. Parmaklarım zarfı sıkıyordu.
"Gitmek istemiyorum." Cümle ağzımdan kendiliğinden döküldü.
Aylin: "Tahmin etmiştim. Sizsiz biz ne yapacağız hocam?
"Buradaki hastalar... kadınlar... çocuklar... Biz burada düzen kurduk. Gece gündüz nöbet tuttuk. Dağ köylerinden sırf bana güvenerek gelen hastalar var. Ben gidersem kimi bulacaklar? Bazıları Türkçe bile bilmiyor, sadece benimle konuşuyorlar. Sesim çatladı. "Ben onları bırakmak istemiyorum."
Aylin önce başını salladı, sonra bana baktı. Gerçekten üzüldüğünü görebiliyordum. "Biliyorum hocam. Ama reddetmek... zor. Üst makamdan gelen bir atama. Gerekçesiz reddederseniz sorun çıkabilir."
Başımı ellerimin arasına aldım. İçimdeki isyanı bastıramıyordum.
Ben: "Her şeyi yeni kuruyordum... Niye şimdi? Niye böyle?"
Aylin yaklaştı, hafifçe koluma dokundu. "Belki konuşabilirsiniz. Belki bir çözüm bulunur. Ama... siz konuşmadan kimse bilmez gitmek istemediğinizi."
Pencereden dışarı baktım. Tozlu yolun ucunda karşıdan karşıya geçen iki küçük çocuk vardı.
Birinin kolu sargılydı. Daha üç gün önce pansumanını yapmıştım.
Göğsüm sıkıştı.
"Burayı bırakmak... içime sinmiyor Aylin."
Aylin gülümseyerek elini elime uzattı destek olmak için. Sekreterim olsa bile aramızdaki ilişki ast-üst ilişkis" dışındaydı çoğu zaman. "O zaman mücadele edeceksiniz hocam. Gitmek istemediğinizi söylemezseniz, kimse anlayamaz."
Zarfı kapattım. Bir karar, yavaş ama kesin bir şekilde içimde şekilleniyordu.
"Ben gitmek istemiyorum. Çünkü burada bana ihtiyaç var. Bunu onlara anlatacağım."
Aylin hafifçe gülümsedi, "İnanıyorum ki sizi dinleyecekler hocam. Çünkü buranın kalbi sizsiniz."
İçimde bir kararlılık yükseldi.
Belki zor olacaktı, belki sonuç istediğim gibi olmayacaktı.
Gittiğim her yerde çalışabilirdim.
Ama burayı bırakmak... İçimi parçalardı.
•••
X: Busdeva
- Yazar
