YAZAR ANLATIMI Acar, Hozan Ağa’nın inadını kırdığı için masadan memnun bir şekilde ayrıldı. Eğer o masada oturmaya devam ederse Berçem’i kolundan tuttuğu gibi sürüklemesi işten bile değildi. Belki biraz daha otururdu, Berçem’i izler ciğerlerine onun bulunduğu ortamın havasını çekerdi. Şu köşede oturan it sürüsünün yiyecek gibi duran bakışlarını fark etmeseydi eğer... Adımlarımı oturan adamların yanına yönlendirdi. En büyüğü taş çatlasa yirmi beş yaşında falan görünüyordu. İşleri, güçleri yokmuş gibi köşeye çekilmiş, milletin karısını kızını sürüyorlardı. Böyleleri her düğünde olurdu. Başka zaman olsa önemsemezdi aslında. Fakat o bakışlar bir gün karısı olacak kadına dönünce işler değişmişti. Masaya kadar yürüdü. Bir elini cebine sokmuş, dik bir şekilde altı kişinin oturduğu masanın önü

