Patlayan silahların sesleri arasında uykusundan uyandığında her yanından terler süzülüyordu. Uykusunda gözünden akıp yanağını ıslatmış yaşları sildiğinde banyoya gidip başını soğuk suyun altında sokup kendine gelmek için çabaladı ama duyguları yoğundu ve kalbinde esen fırtınayı dindiremiyordu.
Banyodan odaya geçtiğinde yatağın yanında yere oturup çekmeceden çıkardığı fotoğraflardan anne babasının gülen yüzlerine baktı. ‘’Size söz veriyorum bu dünyadaki bütün acıları çekip öyle ölecek. Asla kolay bir sona gitmeyecek.’’
Gözünden akan yaş yanağından süzülüp fotoğrafın üzerine damladı. ‘’O kadını korumak için beni ailesiz bırakmak zorunda mıydınız? Yerlerini öğrense ne yapacaktı ki en fazla çocuğunu isteyecekti. Cavidan yerine kendi hayatınızı verdiniz ama değişen hiçbir şey olmadı yine de
