26. DÜŞMAN/ROL

1097 Kelimeler

Duran arabadan inen Akın öfkeli adımlarını eve yönlendirdi ve merdivenleri üçer üçer çıktı. Odaya girdiğinde karısını yanında Karbeyaz ile kitap okurken görmüştü. Yanına koşarak gelen köpeği odadan çıkarıp kapıyı sertçe kapatarak genç kıza doğru ilerledi. Biricik öfkenin büyüklüğünü oturduğu yerden almıştı. Yatağın diğer tarafında ayağa kalkıp geriye adımladı. Genç adam küçük bir hamleyle karısının olduğu tarafa geçti. Uzun dalgalı saçlarını kavradığı an yere çöktürüp başını yatağa bastırdı. ‘’Sadece bir kez soracağım ve yalan söylersen daha fazla acı çekersin.’’ Biricik acıyla saçlarını tutan eli tutmuş geri itmeye çalışıyordu ama yapamıyordu. ‘’Babana benim yapacağım işi söyleyen sen miydin?’’ Soruyla korkusu daha çok artmıştı ama her şeye rağmen, ‘’Hayır!’’ dedi. Saçlarını kavray

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE