Adem, hayatında ilk defa yalan söylemiş ve onu da eline yüzüne bulaştırmıştı. Daha önce babasının karşısında hiç böyle utandığı olmamıştı. Kendini bu duruma düşürecek hiçbir hareketi olmazdı. Adam da dövmüştü, mekanda basmış, sayıp sövmüştü. Kavga edip yaralanmıştı ama hiç böyle utanmamıştı. Minicik bir yalan, hep bu kopasıca s*kinin yüzünden, onu ne hale getirmişti.
Hümeyra, Fikret Kıraç’ın gözlerinde gördüğü güvenle kahvaltı hazırlamak için mutfağa geçti. Çayı koyarken salonun camından dışarı bakan adama, “Kahvaltı için istediğiniz özel bir şey var mı?” diye sordu. Fikret Bey öyle uzaklara dalmıştı ki hayatın ne kadar hızlı geçip gittiğini düşünüyordu. Yeğeninin sesiyle ona döndü, “Sen güzel bir çay demle yeter. Ne olursa yeriz,” dedi, sonra tekrar camdan dışarı baktı. Karşısında ki uç
