İbrahim beni eve geri bırakmıştı. Dayımla vedalaşmak istiyordum. Ona söylemeyecektim. Biliyordum ki ona söyleyince beni asla bırakmayacaktı. Ona bir mektup yazıp bırakmak istiyordum. Fatihi seçmiş ailemden vazgeçmiştim. Bir daha asla geri dönmeyeceğimi biliyorum. Annemi, Babamı, Erkek kardeşimi geride bırakmıştı. Dayımlar da vardı. Ama en çok da annem o üzülecekti biliyorum. Abimin kaybı ona ağır gelmişti. Ben de artık hayatından olmayacaktım. Ona evlat acısını yaşatmak canımı çok acıtıyordu. Keşke onun son bir kere görme şansım olsaydı. Ama bunları düşünerek ben tercih yapmıştım. Kalbimi seçmiştim. Eğer cevabim olumsuz olsaydı kalbimi burada bırakacaktım. Şimdi aklımı bıraktım. Her daim aklım ailemde olacaktı.
Eve geldiğimde Dayım hâlâ gelmemişti. İyi ki de gelmemişti şimdi soru sorup du
