Bahçe kapısını kapatıp yol kenarında durarak kabanımı giyindim. Kuşağını sıkıca bağlayıp yoğun kar yağışı altında evime gitmeye çalıştım. Ellerimi cebime sokup kara göğüs gere gere yürüyordum. Şemsiyeyi Kerim'e bırakmıştım. Okula daha vardı, Kerim'in evi cidden çok uzaktaydı. Bu yol beni bile delicesine zorlarken ufacık bir çocuk bununla nasıl baş edebilirdi ki?
O an içime çöken derin üzüntüyle başa çıkmaya çalıştım. Sanırım başa da çıkamayacaktım. Benim en azından sıcak bir evim vardı şimdi Kerim tüm bunlardan yoksundu daha çok üşüyecek daha çok yanacaktı canı. Hiçbir çocuk hiçbir insan böyle bir muameleyi hak etmezdi. Keşke elimde bir sihirli değnek olsaydı ve tüm insanlığı tüm zorluklardan kurtarabilseydim. Ne çok isterdim bunu yapabilmeyi, bunu başarabilmeyi.
Her yanım üşürken bu k
