Dağhan'ın elini tuttum, ''Ben burada kendime aşık olduğum adamla yeni bir hayat kuracağım.''
Annem de Önder de şaşkınca bakıyordu bana. Hayretle daha da çok açılmıştı gözleri. Annemin gözlerinde sinir görürken Önder'in gözlerinde kocaman bir yıkık virane vardı. Bu viraneyi ben değil de o yapmıştı. Benim suçum yoktu bu viranede. Ben böyle olsun isteyen taraf değildim.
Annem şaşkınca gülümsedi, biraz da alay vardı yüzünde.
''Nihan senin karşında nişanlın var! Nişanlının karşısında sevgilim var diyecek kadar ne ara ahlaksızlaştın!?''
Bu söz artık sinirlerimi sıçratmıştı susmak istediğim tüm o gizleri artık bağıra çağıra annemin yüzüne vurmak istiyordum. Artık ben onun sözlerinin altında ezilmek istemiyordum. Artık ben de kendi varlığıma sığınmak ve annemin yaptığı hayatları sert tokatlar
