YER: Viyana / Hastane Yoğun Bakım Ünitesi
ZAMAN: Neva’nın vurulmasının hemen sonrası
---
Neva, soğuk ve steril bir odada yatıyordu.
Kalbinde açılan o derin yara,
yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi oluşturmuştu.
Rafael başucunda, ellerini avuçlarına almış, dualar ediyordu.
> “Neva…
Bana dön.
Sen olmazsan, ben de olmazım.”
---
🔥 Rafael’in İç Dünyası: Sessiz Çığlık
Rafael, geçmişin gölgeleriyle savaşırken
Neva’nın yokluğunda nasıl ayakta duracağını düşünüyordu.
Ona karşı hissettiği tutku,
kelimelerden daha çok acıyla doluydu.
> “Ben, seni hep korumak istedim.
Ama bazen koruyamadım.
Bu acı,
beni daha güçlü yapacak.
Sana söz veriyorum…
Bu savaşı birlikte kazanacağız.”
---
💉 Neva’nın Bilinci Arasında
Neva, kendini karanlık ve ışık arasında bir yerde buldu.
Bir se
