Gülümsedim. Biz sevgili mıydık? İçimden bir ses kafama vurmak istercesine tısladı. Aptal o kadar sevişiyorsunuz ve beraber yaşıyorsunuz. Sevgilisiniz tabi.
Pamir beni indirdi ve sandalyemi çekip oturmama yardım etti. Mutlulukla masaya bakarken çok özenilmiş olduğunu fark etmiştim. Onu gerçekten de tüm kalbimle seviyordum. Bu kadar işinin arasında bile beni düşünüyordu ve ilgileniyordu.
"Teşekkür ederim," dedim sıcak bir gülümsemeyle. O da tabağındaki yemekten bir ısırık aldı. "İşler yoğun olduğu için bu kadar oldu güzelim."
"Düşünmen yeter, gerçekten çok mutlu oldum." Yol boyunca acıktığımı fark edememiştim ve şimdi adeta masadaki yemeklere saldırmak istiyordum.
Tabaktaki yemeklerden birkaç ısırık alırken Pamir'in sesiyle ona döndüm. "Nerede yaşamak istersin?"
Sorusu karşısında şaşırm
