KÖROĞLU’NDAN…
“Komutanım emrettiğiniz gibi hastaneden çıkmasına müsaade ettik. Bizi atlattığını düşünüyor” dedi Ufuk.
“Tamam aslanım peşini bırakmayın”.
Çocukluk arkadaşımı biliyordum. Onu ne bir sakinleştirici ile dizginleyebilirdik ne de başka bir şey ile. Ayşe Zerrin ile yüzleşmeliydi. Begüm vurulduktan sonra kimin ne düşündüğünü sikime takmayı bıraktım amına koyayım. Kardeşim nişanlısını dört ay dağ bayır aradı da bedeni çuval gibi kucağına düştü.
Kafası yuvarlandı gitti. Şimdi bunda Ayşe Zerrin’in dahli olup olmadığını anlamaya çalışıyorduk.
“Komutanım emin miyiz? Zira ben değilim Ayvaz Ayşe Zerrin’in kafasını koparır” dedi Ercü.
Çağla’ya durumu anlatmış önlem almasını söylemiştim. Açıkçası Ayvaz’ı durduracak tek bir şey vardı. Çağla’da gereğini yaptı.
“Eminim aslanım. Yüzleşme
