Masadaki sessizlik hiç ama hiç hoşuma gitmedi. Bizimkiler genellikle çene çalar ilk günün hasılatını sormadan duramazlardı. Çünkü ben sıkı kıçımı kolay kolay yerinden kaldırmaz kar etmediğim işe bulaşmazdım. Sessizlik uzayıp canımı sıkınca başımı kaldırdım ve masadakilerin bana bakmakta olduğunu görerek kaşlarımı havaya kaldırdım.
“Ne oğlum? Taşşak mı geçiyorsunuz?” diye sordum karşımda kollarını bağlamış olan Tayfun’a. Sözüm bütün mecliseydi ama.
Gurur’un gözü maçtaydı ama kulağının bizde olduğunu biliyordum. Gümüş her zaman ki gibi put gibi dikilmiş gözleriyle beni süzüyordu. Yanımdaki Bilal’i söylemeye gerek yoktu. Yine boktan hislere kapıldığına adım kadar emindim.
“Niye bize seninkinin atölyede on bir kızı haşat ettiğini söylemedin?” diye Tayfun alınmış ve biraz
