Sarp Soylu
Her şeyi yapmaya mahkumdu. Tek bir sözümle kurduğu hayallerini ellerinden alabileceğimi bildiği için bana boyun büküyor geleceğini mahvetmemem için altıma yatmaya bu kadar istekliydi. Ben öyle biri değilim diyordu birde. Tam da düşündüğü gibi biriydi. Biz ne yaşayacağını çoktan belirlemiş yolunun sonunu belirlemiştik yalnız onun bundan haberi yoktu. Olmayacaktı da. Hala yarınına kavuşmak isteyen bir kelebek gibi havada süzülmesine kanatlarını kızgın güneşten saklamasına izin verecektim.
Ama eninde sonunda yakacaktım. Kanatlarından başlayacak bir kağıt parçasına düşen ateş gibi saniyeler içinde küle çevirecektim. Sadece doğru zamanı bekliyordum. Daha sonra sıra o büyük yılana gelecek saklandığı yerden çıkarıp hesabını kesecektim. Tıpkı küçük yılan gibi kendi sonunu
