15. BÖLÜM “DÜĞÜN HAZIRLIĞI”
Şok içinde kafamı eğip elbiseme baktım. Evet üzerimdeki kuşku götürmez bir şekilde kandı… Hala olayın şokundaydım, az önce biri öldürülmüştü burada.
Şimdi Buğra’ya ne diyecektim?
Suskunluğum ile aramızdaki gerilim iyice artarken, Buğra bana doğru yürümeye başladı… On yedi yaşındaki ergenlermişiz gibi yok vişne suyu diyecek halim yoktu ya!
“Evet kan,” dedim itiraf ederek.
“Ne?” dedi adımlarını hızlandırarak ve yanıma geldi. “Neren kanadı? İyi misin?”
“Benim kanım değil…” diyebildim zorlukla. Sesim fısıltıdan ibaret çıkmıştı.
“Kimin kanı öyleyse?”
Buğra’nın sesi artık beni anlamaktan uzak, öfke dolu geliyordu. “Konuşsana Gece!” diye bağırdı Buğra. “Burada ne bok dönüyor böyle? Bu adam seni zorla yanında mı tutuyor, bu kan da neyin nesi? Bahçe de olan
