Evimin kapısının önünde bekliyordum. Saat çoktan 19:00 ı geçmişti.
Seraphin yaralarım tam olarak iyileşmeden beni göndermedi. Ama kolumu giysimden sıvazlayınca yeteneğini gerçekten taktir ettim. Ne kolumda ne de vücudumda yara izi kalmamıştı. Ayrıca bana yeni kıyafetler de vermişti.
Bi an eğer eve yara bere içinde gitsem sorunun ne kadar büyüyebileceği aklıma geldi.
Sonuçta evden ayrılalı 5 gün olmuştu ve ben tek kelime dahi etmemiştim. Para için nerdeyse hayatımdan olucak olmam da cabası tabi.
Derin derin nefes alıp ilk tepkilerini hayal etmeye çalıştım.
Kızıcaklar mıydı.
"ahh!... Tabiki kızıcaklar vayne."
Sosyal ilişkilerim iyi olmadığından nasıl bir tepki ile karşılaşıcağım tam bir muammaydı.
Eski hayatımda alev yeteneğim benzersiz olsa da yok edebileceği mananın da bir s
