Duvarda asılı olan gümüş antika saate baktığında Şamil'in eve gelmesine daha çok vardı. Onu özlediğini düşündü. Bu aksi ve huysuz adam ona ne kadar kötü davransa da onu seviyordu. Biliyordu ki o aksi adam yumuşak bir kalbe sahipti. Düşünceli ve nazikti. Ve bir gün o eski Şamil tekrar ortaya çıkacaktı.
Elinde okumakta olduğu romanı sehpanın üzerine bıraktı. Oturduğu tekli koltuktan kalkıp mutfağa yönelerek Neslihan Hanımın yanına gitti. Kadın akşam yemeği için hazırlık yapıyordu. “Kolay gelsin.”
Kadın şefkatle baktı Alev'e “Sağ olun. Buyurun bir şey mi istediniz?”
Alev çekinerek konuştu “Şey hayır. Ben sadece belki yardıma ihtiyacınız vardır diye düşündüm. Yapılacak bir şey varsa söyleyin lütfen.”
Kadın şaşırmıştı “Akşam yemeğini hazırlıyorum. Şamil Bey yaprak sarmasını çok sever bu akş
