Zerda
Yekta’nın sesini hemen tanımıştım. Kendine has, karakteristik bir ses tonu vardı. Hani gür ve baskın erkek seslerinden daha tok bir ses… Konuşunca insan sadece onu dinlemek istiyordu.
Hızlıca kapıya koşturdum. Sabah aradığında geleceğini söylememişti. Kurşuni bakışları beni bulurken kalbim hızlandı. Onu karşımda bulmayı beklemiyordum.
Abim Yekta’yı içeri buyur etti. Yekta, her zamanki gibi abime karşı sert ve gergin davranıyordu. Sadece bana döndüğünde yüz ifadesinde bir yumuşama fark ettim. Bakışlarımız kesişince kalbimin hızı daha da arttı. Yanına yaklaştığımda ayakkabısız yanında çok küçük kaldığımı fark ettim. Ayaklarımı birbirine değdirip utanarak giyecek terlik bakındım.
O sırada omzumun üstüne koyarak yüzüme bakmak için eğildi. Utanarak başımı eğdim. Bunu abimin yanında
