Bölüm 8 / Zorla Yemek yedirme
Mirhan
Asmin’in hareketsiz kaldığını fark ettiğimde hemen geri çekildim. Nefes almıyormuş gibi cansız yatan bu kadına bakarken içimde tuhaf bir sıkışma hissettim. Bu kız ölmeyecekti. Ölmeye hakkı yoktu. Bedelini ödemeden gitmesine izin veremezdim.
“Uyan kahpe!” dedim küfrederek. Hiçbir tepki vermedi. Yatağa kapanmış bir put gibi duruyordu. Yüzü solmuş, göz kapakları inmişti. Onu silkeleyerek tekrar seslendim: “Sana diyorum, uyan!”
Ama yine ses yoktu.
Ellerimle yüzünü tuttum, yanaklarını sıktım, hiçbir tepki alamayınca öfkeyle dişlerimi sıktım. Onun zayıflığı beni daha çok kızdırıyordu.
Bana hemen teslim olmuştu. Direnmesini isterdim. Ona dokunduğumda beni istemediğini haykırmasını isterdim! Dirense, öfkemi daha kolay dışarı çıkarıp ona dünyayı dar edebi
