74

1025 Kelimeler

Ebru kapından içeri girince ayağa kalktım. Şirkete gelmiştik, Ebru konuşması gereken bir konu olduğunu söylemişti. "O zaman ben sizi yalnız bırakayım." Ebru gelip karşımdaki sandalyeye oturdu. "Gerek yok, söyleyeceklerimi senden bilsen iyi olur." Demir'le birbirimize baktık, kalktığım yere geri oturdum. İkimiz de merakla Ebru'nun diyeceklerini bekliyorduk. Bakışları önce bana sonra babasına kaydı. "Melih evlenmek istiyor yani çocuğumuz için." Demir sinirle güldü, öfkeli bir şekilde başını salladı. Demir kollarını masaya koyup öne doğru eğildi. "Gözlerime bak, Ebru." Ebru korku ve endişeyle bakıyordu, Demir'e. "Senin bir zorunluluğun yok. Evlenmek istemiyorsan, bak sen istemiyorsan diyorum. Bunu yapmak zorunda değilsin. Mutsuz olacağın bir evlilik yapmaz istemezsin. Ben her zaman a

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE