Zeynep'ten
Meryem Berivanı kapının önüne atalı neredeyse üç saat olmuştu. Ama onu ikna edemiyordum. Polat abime en çok o bağlıydı. Ona birşey olmasına asla dayanamazdı. Bu yüzden böyle yapıyordu.
"Meryem bu kadarı çok fazla kızın gidecek yeri bile yok, ayrıca hava çok soğuk açalım artık şu kapıyı." desem de ikna olmamıştı. Bizim seslerimize gelen annem ne olduğunu sordu.
" Anne Meryem Berivanı dışarı attı kapının anahtarı da onda lütfen ona birşey söyle kız donacak." dedim bir çırpıda.
Annem duyduklarından sonra Meryeme kızmıştı. Ondan anahtarı istedi. Vermek zorunda kalan Meryem resmen burnundan soluyordu.
Kapıyı açtığımızda Berivan'ın yerde oturduğunu gördük.
" Berivan kızım hadi kalk ayağa." dedi annem. Annemin sesini duyan Berivan ayağa kalktı ve üzgün bir şekilde konuşmaya ba
