Parktaydık.
Poyraz elimden tutuyordu. Karşıdan bir pamuk şekerci geçiyordu.
"Poyraaaz baksana pamuk şeker , ne de güzel duruyor ama değil mi ? Böyle pembe , pembe." dediğimde iştahım kendini gösterdi.
Poyraz bana kısılmış gözleri ile baktı. Dudakları hafif bükülmüştü. Saçları ise rüzgarın verdiği esinti ile bir oraya bir buraya havalanıyordu.
"Evet sevgilim. Pembe pembe çok güzel gözüküyorlar." dediğinde sesi güldüğü için boğuk çıkıyordu.
Yerimde Zıpladım.
"Sevgilim sormayacak mısın bana sana alayım mı diye ?" dediğimde dudaklarım çoktan bükülmüştü. Tıpkı beş yaşındaki bir çocuk gibiydim.
"Sormalı mıyım ?" dediğinde hala benimle dalga geçiyordu.
"İyi Poyraz sorma sen bana. Sonra çocuğun her yerinde pamuk şeker gibi lekeler çıksın , sonra o çocuk büyüdüğünde anne bana ne yaptın d
