Artık her şey hazırdı. İki gün sonra Efe ve Dilem evli bir çift olacaktı.
Düğünün ardından balayı için Ayvalık’a gidecek, döndüklerinde de Efe’nin ailesiyle yeni bir hayata başlayacaklardı.
Dilem saçlarını dikkatli bir şekilde tararken aynadaki yansımasına bakıyordu.
Sahiden de işlerin bu noktaya gelmesine şaşırmadan edemiyordu. Hayatı boyunca hiçbir şey istememeye, hayal etmemeye ve böylece hayal kırıklığına uğramamaya gayret etmişti. Yengesi onu kendince yetiştirip bu hususta elinden geleni yaparken belki yalnızca sevgiyi ve saygıyı ondan esirgemişti, bunu kendisi bile artık anlayabiliyordu ama bu sorun değildi. Dilem zaten onlar tarafından sevilmeyi hiç beklememişti. Onun uğraşı nefret edilmemek, insanlara rahatsızlık vermemek ve göze batmamak olmuştu.
Yaşı ilerledikçe varlığının da
