ZEYNEP
Titreyen parmaklarımdan telefon kayıp üzerinde tepindiğim sünger yatağıma düştü. Zıplayıp ayağıma çarpınca irkildim. Barzan! Barzan beni izlemiş miydi? Beni iç çamaşırlarımla görmüş ve bir de utanmadan mesaj atmıştı değil mi?
Barzan utanmazdı ama. Barzan kapıyı çalmadan odaya dalan hayla bir çocuktu.
Korkudan kaskatı kesilen bedenime komut vermeye bile gücüm kalmamıştı. Barzan bir mesajla beni tüketmişti. Pencereye zar zor başımı çevirip baktım. Bahçenin çitinden atlayıp içeri girdiği yetmezmiş gibi doğru pencerenin önünde yanlış şeyler görmüştü. Karanlığın yuttuğu cama bakarken sıkışan ciğerlerime derin bir nefes çektim ve hala çıplak olduğumu fark edip yere diz çöküp geceliğimi dolaptan çıkardım. Hızla atan kalbimle giydikten sonra ince hırkamı da üzerime geçirdim. Önümü sık
