Yazarın anlatımı...
Xazel, ne yapacağını bilemedi. Dili zaten söylemezdi de. Nasıl tepki vereceğini de bilmiyordu. Kafası yerde, ağası ne hüküm verirse razıydı. Ancak Ümmü teyzesine kızmasına dayanamazdı.
Afran, şaşkınlığını üstünden atamamıştı. . Hâlâ boş ve şaşkın bakışlarını karşısında korkudan eğilip büzülen kızdan çekmiyordu. Kafasını hafif eğip Xazel'in yüzünü görmeye çalıştı. Fakat kız deve kuşu gibi başını toprağa gömmüştü sanki. Derin bir soluk alıp dışına üfledi. Gecenin ayazında nefesinden çıkan buhar, havayla buluşuyordu.
"Soru sordum Ceylan, sen duyuyor musun?"
Xazel, ağasına daha fazla yalan söyleyecek değildi. Kafasını hafif bir şekilde yukarı aşağı salladı. Afran kaşlarını çatıp tekrar sordu.
"Peki... konuşabiliyor musun?"
Xazel, şimdi bunun cevabını verince ağası
