Keyifli okumalar...
Kenarda duran kumandayı alıp televizyonun sesini biraz daha açtım. Kesinlikle izlemiyordum, tek amacım evde ses olmasıydı.
Evin tüm ışıkları yanıyordu ve ben kafamı dağıtmak adına ne kadar elektrik faturası gelebileceğini düşünüyordum.
Saat sekiz buçuk olmuştu ve yoongi'nin gelmesine sadece yarım saat vardı. Yarım saat daha direnmem gerekiyordu.
Yalnızca yarım saat.
Susamıştım ama oturduğum koltuktan kalmaya niyetim yoktu. Sorun kesinlikle üşengeçlik değildi, korkuyordum.
Bina çok eski olduğu için sürekli tıkırtılar ve sesler geliyordu. Ses yalıtımı olan bir evde oturmayı elbette isterdim ama şartlar ortadaydı. Neyse ki sonuna kadar açtığım televizyonun sesi ile o sesler kamufle ediyordum.
Sussuzluğum dayanılmaz bir boyuta geldiğinde derin bir nefes alıp oturduğu
