Hazel parmağındaki yüzüğe bakıp bir "Offf" çekti ve karşıki dağlar yıkılacak mı diye gözünü ufka dikti. Dağlar yerli yerinde duruyordu ama beyni sarsılıyordu. Düğüne çok az kalmıştı!
Onu istemeyen burnu havada Ateş ile evlenmek istemiyordu. Hüsam ile evlenmeyi hayal ederken başına gelenlere zaten inanmıyordu. Hüsam gibi tüm erkeklerin şerefsiz olduğuna artık tüm kalbiyle inanıyordu.
"Offf!" çekti bir kez daha.
Nebile kızının kıçını ayağıyla dürtüp daldığı yerden ustalıkla çıkardı.
"Kızım Hazel neye iç çekip durursun?”
“Hiç, öyle.”
“Boş durmak sana iyi gelmemiş. Tez git semerini ver ineğin sütünü de sağ. Hayvan acından çatlayacak."
"Tamam anne, hakkaten çalışırsam kafam dağılır belki."
"Sana ne olmuş de hele?" diye sordu Nebile merakla. Kızı pek iyi görünmüyordu. Al yanakları bile s
