"Anne!" diye bağırdı Hazel. Ama cevap gelmedi. Evin ışıkları yanıyordu. Ama evden ses seda yoktu. Eve girip baktı. İn cin top oynuyordu. Küçük el fenerini eline alıp dışarı çıktı.
Gecenin sessizliğini bölen bir gürültü çeşmenin olduğu taraftan geldi. Korkuyla tekerar "Anne!" diye bağırdı.
"Mi... Mi... Lena sen misin!" dedi Hazel titreyerek. Çeşmenin olduğu tarafa doğru koşmaya başladı.
Ayak sesleri duyuyordu, aynı zamanda çatırdayan dalların sesi kulaklarına çalındı.
"Kimsin, Milena sen misin ses ver kurbanın olam!" diye bağırdı karanlığa doğru. Sokak lambasının altından bir gölge geçti sanki zifiri karanlığa doğru. Ve tekrar bir hışırtı sesi.
"A.. A...anna sen misin!" dedi Hazel yüreğine oturan korkunç ağrı eşliğinde.
"Anne! Ses ver hele neredesin!" diye bağırdı ama karşılığında ses
