CİHANGİR,
Bahar’ın odasına girdiğimde kafasını çevirip bana boş boş baktı. Bir tuhaflık olduğunu hemen anladım bakışlarından. Beni gördüğünde gözleri parlardı çünkü benim karımın. Oysa şimdi içeri giren bu iri asker kim, der gibi bakmıştı yüzüme. Yanındaki hemşire yanımdan geçerken sesini alçaltıp,
‘’Biraz baş ağrısı var, hatırlama güçlüğü de yaşıyor. Lütfen ona göre davranın.’’ deyip dışarı çıktı. Yavaşça yaklaştım yatağa ve,
‘’Bahar?’’ dedim tavrını ölçmek için.
‘’Buyrun?’’ dedi yüzünü beni hatırlamak için kırıştırarak. Hafızasını yokluyordu.
‘’Canım, beni hatırlayamadın mı?’’ dedim sakin kalmaya çalışarak. Gözleri kısıldı ve yine hafızasını yokladı. Biri karımın kafasına vururken yanında olup onu koruyamadığım için kendime de kızgındım çünkü. Ama ona yapılanların acısını yapanlarda
