Aynur’u gerçekten hiç o akşamki kadar huzursuz görmemiştim. Çay içerken aklı sürekli Gürkan abilerdeydi. Kötü bir şey olmayacağını tekrarlayıp dursam da ben de bu olumsuz havanın etkisine girmeye başlamıştım. Sanki evin içinde kasvetli bir ağırlık vardı ve omuzlarıma çöküyordu. Hatta durumdan Cihangir’e bahsettiğimde o da arayıp konuştu Aynur’la ve moralini durduk yere bozmamasını, böyle baskınları sürekli yaptıklarını söylediğinde Aynur biraz daha rahatlar gibi oldu.
Aynur’un dediğine göre Gürkan abiler hazırlıklarını yapıp gece ilerlerken yapacaklardı baskını. Bu şekilde iş üstüne yakalama şansları artıyormuş kaçakçıları. Saat ilerlerken,
‘’Ne kaçırıyorlar ki bu adamlar?’’ diye sordum Cihangir’e mesajla. Cidden merak ediyordum.
‘’Neler kaçırmıyorlar ki. Sigara, telefon, elektronik eş
