Seymen duydukları karşısında ne yapacağını bilemez halde oturmuş boş boş karşı duvarı izliyordu.
Amcasının telefonu çalınca bu önemli deyip kalkmıştı yanından ama bagırma seslerini ettiği küfürleri net duyuyordu ama karmaşık sorulardan sıyrılamıyordu.
Vakitte anlamını yitirmiş gelen her kadeh viskiyi direk kafaya dikmişti.
Ayağa kalkınca ayakta duracak hali yoktu ama aklımda tek bir kişi vardı.
Hedefine kilitlenmiş bir şekilde amcasına görünmeden çıktı otelden arabaya bindi neredeyse çift görüyordu ama yinede hatırladığı o apartmanın önüne gitmeye kararlıydı.
Bir kaç kaza yapma riskini atlatmış İklim’in evinin önüne gelebilmişti.
Biraz daha ayılır gibi olduğunda kendi kendine küfür ederek :
Ne bok yemeğe geldin buraya ne diyeceksin kıza
Pardon gerçekleri öğrendim mi diye geçirdi i
