KIRMIZI ÇİZGİ +18

Timin Aşkları

Sabahın ilk ışıkları, Korhan'ın kalın perdelerinden sızarak yüzüme vuruyordu. Gözlerimi açtığımda, kendimi onun güçlü kolunun altında, göğsüne yaslanmış buldum. Vücudu kaslı ve sıcaktı; o askeri sertlik bile, uykusunda bana bir sığınak gibi geliyordu. Boynumdaki kurt pençesi kolye, tenime değerek dün geceki yeminlerimizi fısıldıyordu.

Gülümsedim; asi ruhum, bu adamın kollarında nihayet sükûnete ermişti.

Yavaşça başımı kaldırıp ona baktım. Korhan da uyanıktı, mavi gözleri sevgi ve yoğun bir sahiplenme ile beni izliyordu.

"Günaydın, sevgilim," dedi, sesi kalın ve boğuktu. Eli, çıplak belimi okşadı. Bu his, artık yasak değil, ait olma hissiydi.

"Günaydın, Komutan," diye karşılık verdim, sesimi tatlı bir alayla renklendirerek.

Gözleri kısıldı ama bu, kızgınlıktan değil, keyiften kısılan bir gülümsemeydi. "Hayatımın en güzel gecesiydi," diye fısıldadı, alnıma bir öpücük kondurarak.

Söylediği beni mutlu etse de birazcık utandırmıştı. Bu yüzden sessiz kalarak utançla onun göğsüne sokuldum ve yüzümü sakladım. O, gülerek saçımı okşarken yataktan kalktı. Tam o sırada Korhan’ın telefonu çaldı. Arayan Mert'ti.

Korhan, bana dönüp göz kırptı ve telefonu açtı. Sesi anında o bilindik, emir veren tona geçmişti.

"Mert?"

Telefonun diğer ucundan Mert’in gergin sesini duyar gibi oldum. Korhan, yüzünde hafif bir sırıtışla konuşmaya devam etti.

"Asya’yı sen al, dikkat et ona. Törenden sonra evine bırakırsın."

Telefonu kapattıktan sonra yüzüme döndü ve o stratejik gülümsemesini takındı.

"Ne o, Mert'e emir mi veriyorsun yoksa Asya'yla yakınlaşması için fırsat mı yaratıyorsun?" diye sordum, kaşlarımı kaldırarak.

Korhan, yatağa doğru eğildi ve dudaklarıma uzun, sahiplenici bir öpücük kondurdu.

"Ben, sadece timinin mutlu olmasını isteyen bir Komutanım, sevgilim," diye fısıldadı. "Mert, Asya'ya çok sevdalı. Aralarını yapmam çünkü Gökhan ağabeye saygım büyük ama bazen bu şekilde onu görmesini sağlıyorum."

"Kalkma zamanı, sevgilim," diye fısıldadı Korhan konuyu değiştirerek. "Bugün önemli bir gün."

Hızla hazırlandık. Korhan, üniformasını giyerken onu izlemek bile beni heyecanlandırıyordu. Ben ise, Korhan’ın bana aldığı lacivert, sade ama zarif elbiseyi giydim. Kolyem, göğsümün üzerinde parlıyordu. Artık sadece asi bir ralli pilotu değil, bir Komutanın sevgilisiydim.

Kısa süre sonra Korhan’la birlikte timin toplandığı nizamiyedeydik.

İlhan ve Sedef'i gördüm. İlhan, üniforması içinde dimdik duruyordu. Üniforma varken el ele tutuşmaları yasak olduğu için Sedef, İlhan'ın parmağını tutuyordu sadece. Onların aşkı, o kadar huzurlu ve istikrarlıydı ki, bize bakıp gülümsedim. Bizim Korhan'la olan kaos dolu aşkımızın yanında, onlarınki tam bir limandı.

Arda ise istihbarat ajanı kıza sataşıyordu. "Tuğçe'ciğim, size mimik eğitimi verilmiyor mu? Somurtkan ajan eğitilir mi hiç?"

Tuğçe, gözlerini devirdi ama yüzünde hafif bir tebessüm vardı. "Seninle uğraşmak, istihbarat toplamaktan zor."

Aralarındaki o tatlı sataşma... Arda'nın ilgisini belli etme şekli buydu. Kesinlikle onlarda da bir şeyler filizleniyordu. Ve Korhan ile ben de bir zamanlar böyleydik.

Mert, her zamanki gibi askeri ciddiyetini koruyordu. Ama gözlerinin sürekli etrafta, Asya'yı aradığını anlıyordum. Zavallı Mert; aşık ama bir kelime edemiyordu çünkü Asya, albayın kızıydı.

Faruk, Erdem ve Yunus ise yalnızlardı. Onlar timin bekarlarıydı ve bugün, milli bayramın kalabalığında keyifli şekilde töreni izliyorlardı.

Tören alanına geçtiğimizde, Korhan elimi sıkıca tutuyordu. Bu, hem sahiplenme hem de bana güven verme şekliydi. Yüzünde, askeri gururunun en keskin hali vardı.

Tam o sırada, sahneye astsubay kadın çıktı. Bando ekibindeydi ve marş söyleyecekti. Sesi, güçlü ve pürüzsüzdü; adeta tüylerimi diken diken etmişti.

Timdekiler aralarında konuşurlarken Erdem'in yüzüne baktım. Gözleri, sahnedeki Eylül'e kilitlenmişti. Donmuştu. O an, bir askerin soğukkanlılığı kalmamıştı; sanki kalbine nişan alınmıştı.

"İyi misin, Erdem?" diye sordu İlhan.

Erdem, zorlukla nefes aldı. "O... o kadın. Sesi... Sanki direkt ruhuma şarkı söylüyor. Hayatımda gördüğüm en güzel şey."

Korhan ile göz göze geldiğimizde ikimiz de güldük. Korhan kulağıma eğildi. "Tek tek kaybediyoruz bizimkileri."

Erdem'in bu şaşkınlığı sürerken, Faruk ve Yunus'un gözleri, kapıdan giren iki jandarma kadına kaydı. İkisi de üniformaları içinde, gururlu bir duruş sergiliyorlardı. Asya onları görünce sevinçle çığırdı. "Defne, Merve! Buraya gelin!"

Asya neşeli sesi ve gülüşüyle hemen dikkatleri çekti. Ama benim gözlerim Mert'e kaydı. Mert'in yüzünde o an, saf bir aşk vardı. Asya, Defne ve Merve'nin yanına gidip onlara sarıldı.

Faruk ve Yunus, yanımıza gelen iki jandarmaya kitlenmişlerdi. Faruk, adının Defne olduğunu öğrendiğimiz askere Yunus ise Merve'ye tutulmuş gibiydi. Korhan'a döndüm. "Seninkilerin tamamını kaybettik artık, geçmiş olsun."

Korhan, elimi daha sıkı tuttu. O, tüm bu romantik karmaşanın farkındaydı ama sadece benimle ilgileniyordu. "Meslek hayatımdaki en güzel anlarımızdan biri bu. Seneler sonra bile hatırlayacağım."

"Umarım ben de," diye fısıldadım gülümserken. Asya, kızları bizim ekiple tanıştırdıktan sonra astsubay Eylül yeni şarkıları söylemeye başlamıştı ve hep beraber onu dinledik.

Tören bitiminde büyük bir ekip olarak günümüzün kalanı için plan yaparken ben lavaboya gitmiştim. İçeriye girdiğim anda ellerini yıkayan astsubay Eylül ile karşılaşmıştım. "Tebrik ederim harikaydınız."

"Teşekkür ederim," dedi samimi bir şekilde gülümseyerek. Ses tonunun ince ve naifliğine şaşırmıştım. "Sesin sahnedekinden çok farklı."

"Türküleri daha pes ve gür sesle okumamız gerekiyor konuşma ses tonum daha farklı, herkes söylüyor," dedi gülümseyerek. Eylül'ün sıcakkanlılığı karşısında ondan çok pozitif bir enerji almıştım. Aklıma gelen fikirle gülümsedim. "Aslında törenden sonra planımız vardı. Siz de katılırsanız çok memnun olurum. Bizim aramızda şarkı söylemeniz hepimizi mutlu eder. Sevgilim ve timi yeni madalya kazandılar. Böyle bir jest yapar mısınız?"

"Tabi ki seve seve," gelirim dedi gülümseyerek. Hepimiz bahçede bir araya geldiğimizde oldukça kalabalık olmuştuk. Korhan’la arabasında ilerlerken, dikiz aynasından arkamızdaki konvoyu izledim. Bu manzara beni gülümsetti. Yedi erkek ve yedi kadından oluşan dev bir grupla, Korhan'ın ayarladığı sessiz ve kaliteli mekana doğru gidiyorduk.

Mekana vardığımızda, bizi deniz manzaralı, büyük bir masanın olduğu özel bir alan karşıladı. Herkes yerleştiğinde, ortamdaki enerji bir anda merak ve flörtöz bir gerilime dönüştü.

Korhan yanımda, gözleriyle etraftaki durumu kontrol ediyordu. Diğer yanımda Sedef oturuyordu; o ve İlhan, masanın huzurlu köşesini temsil ediyordu.

"O kadar heyecanlıyım ki!" diye fısıldadı Sedef. "Bu kadar çok yeni insanı bir arada görmek harika!"

"Evet, özellikle de Erdem'e bak," dedim gülerek.

Erdem, Astsubay Eylül'ün hemen karşısına oturmuştu ve ona soğuk ve mesafeli bakıyordu, Eylül kızarmıştı, sade ve naif bir şekilde gülümsüyordu sadece. Masada genel bir sessizlik oluştuğunda, Korhan kadehini kaldırdı. "Timin cesareti ve milli bayramımız şerefine! Ve aramızdaki bu güzel yeni yüzlere de hoş geldiniz diyelim."

Eylül, sıcakkanlılıkla gülümsedi. "Elbette. Zaten Reyna da rica etmişti. Memnuniyetle söylerim." Erdem'in rahatladığını gördüm.

Faruk ve Yunus, Asya'nın yanında oturan jandarma kızlara, Defne ve Merve’ye odaklanmışlardı. Faruk, Defne'ye direkt, çapkın bir bakış atıyordu. Defne, üniformasının getirdiği ciddiyetle biraz mesafeliydi ama Faruk'un esprileri karşısında hafifçe gülümsüyordu.

Yunus ise Merve ile sık sık göz teması kuruyor ve sohbete gülüyordu.

Mert, sessizce Asya'nın yanında oturuyordu. Mert’in bakışları, arada Asya’ya kayıyor ama adım atamıyordu.

Arda'nın esprili sataşmaları, Tuğçe'nin alaycı yanıtlarıyla karşılanıyordu. Aralarında romantik bir gerilim vardı.

Bugün timdekiler için aşkın ilk adımları atılmıştı. Ve ben, bu hikayenin her bir anına tanıklık etmekten büyük bir zevk alıyordum.

Kısa süre sonra, Eylül'ün gitarını çıkarmasıyla ortam yumuşadı. Sesi, mekandaki tüm gerilimi alıp götürdü. Erdem, büyülenmiş gibi Eylül'ü izliyordu.

Ben ise Korhan'ın elini tuttum ve fısıldadım. "Hep böyle olalım."