28.Bölüm “Sahra Üzgün”
Sahra Suskun…
Gözlerimi açmaya çalıştım yine.. Acaba neyle karşılaşırım korkusu vardı. En son Ortaç'ın kollarındaydım umarım bi terslik olmamıştır ve kurtulmuşumdur.. Korkarak açtım gözlerimi.. Beyaz tavanı görünce rahatladım demek ki hastanedeyim. Sonra başımı hafif sola çevirdim. Asker üniformalı birini gördüm, arkası dönük bana. Bi süre sonra uğultu şeklinde gelen sesler normale döndü. Net duymaya başladım. Ortaç ve Orçun'un sesiymiş.
Orçun;
“Abi yanıklar bariz belli, elektrik verilmiş ama diş izlerini anlamadık. Ayaklarının üzerinde ve ayak bileklerinde ısırık izleri var. İzlerin bazıları geçmek üzere ama bazıları çok yeni. Bi hayvan ısırmış gibi fakat nasıl bi hayvan çözemedik!”
Ben girdim söze;
“Yılan… Yılan ısırığı…” dedim..
Sesim tarazlı çıktı.. İ
