7.Bölüm: “Barbar”
Ortaç Suskun…
33 yaşındayım ve yıllardır askeriyede olan biriyim. İlk defa bu kadar zorlanıyorum. Tim kurmak, kurduğum Tim ile operasyona çıkmak daha kolay. Olmuyor… Sahra ile baş edemiyorum. Bıcır bıcır konuşup bir şekilde etkisi altına alıyor beni. İçimde ona karşı hep bir şüphe var. Ama onunla konuşunca o şüphe yerini anlamadığım bir sıcaklığa bırakıyor, resmen içim ısınıyor. Herkese ördüğüm taş duvarlar onda yerle bir. Farkında değil ama ben ona kaba davranınca strese giriyor ve daha çok konuşuyor. Ben de o konuşsun diye sürekli kaba davranıp sinirlendiriyorum onu.
Bileğindeki dikişler alındı, az bir iz kaldı. Benden ona hatıra ömür boyu... Zaten benim gibi bir insandan ancak böyle hatıra olur. O masmavi derya deniz gözlerini ilk gördüğüm an kalp atışım hızlandı.
