Araba evin önünde durduğunda ben uzanamadan kapım dışarıdan açılmıştı. Kapıyı açana baktığımda korumalardan biri olduğunu görmüştüm. Ayağımı arabadan çıkmak için uzattığımda dizlerimin altına ve sırtıma yerleşen kollarıyla beni tekrar kucağına alan yabancıya baktım.
Her ne kadar itiraz etmek istesem de bunu yapmak için yeterli gücü kendimde bulamıyordum. Zile bastığında anında açılan kapıyla, içeriye doğru bir adım attı.
Arabadayken yabancının babamı aradığını duymuştum, muhtemelen şuan içeride bekliyorlardı.
Evin salonuna geldiğimizde herkes beklediğim gibi buradaydı ve gözlerini endişeyle dikmiş bana bakıyordu, ben ise Duru'ya.
Umarım ölümüm acısız olurdu.
Yabancı beni kanepenin üzerine bıraktığında ceketine tutunup, 'beni de götür' diye ağlayasım vardı. Şuan babamın gözleri her ne
