"Sen hiç seviştin mi Mustafa?" dedim sesim titrerken.
Beni duvarla arasına sıkıştırmıştı ve dediğimi takiben sinirle yüzüme soluyan nefesine ket vurmuş olmuştum.
"Neden sordun?" dedi soğuk sesi.
"Nefret ve sevmek kökünden gelen bir kelime nasıl olur da bir arada olabilir?" Diye sordum ince sesimle, gerçekten merak ettiğim bariz.
Yutkunduğunda sanki korkarak baktı gözlerime.
Aynı titreyen ince sesimle devam ettim;
"Gerçekten bilmiyorum... Ben hiç sevmedim ve..." dedim nefesim nefesinde.
"Hiç nefret etmedim galiba... Yani öyle kinle hareket edecek kadar kimseden nefret etmedim."
Devamında yüzümü yüzüne kaldırırken sordum.
"Sen hiç seviştin mi?... Yani... sevdin mi?"
"Sevdim." Dedi düz yalın bir hâlde.
Gözlerimde hayal kırıklığıyla ona baktım. Şu dakikada içime bir taş ot
