"Babetlerimi gördün mü eşikte?"
"Daha oraya gelmedik."
Yüzümü kaldırıp bakabilecekken bakmıyordum. Yüzümü Mustafa'nın boyun girintisinden kaldırıp da nefesimi onun şah damarına üflemekten vazgeçmek, canımdan vazgeçmekten daha zordu.
"Çok mu ağırım? Ondan mı bu kadar yavaş yürüyorsun? Bir türlü bitiremedin şu yolu..!"
"Sana iyi bakmışız. Semirmişsin valla..." derken sesindeki alayı hatta ufak kıkırdamasını duyabiliyordum.
"Semirmişim öyle mi?!" Mırıltılı sesim, güya kızıyor olmama rağmen yükselmiyor ve hâlâ mırıl mırıl dökülüyordu dudaklarımdan. "Besilik hayvanlar semirtilir Mustafa. Tabi sen bir camış olduğun için karına böyle iltifat etmeni anlıyorum. Fakat camış beyim, bir yanlışın var, evlendim evleneli pek yemek yiyemedim. Semirmem pek mümkün değil yani!"
Ben konuşurken, Mu
