"Nasıl canım? Kalkalım mı? Eve gidelim hadi, rahat ederiz, ya da dur park bulalım oraya gidelim, sohbet ederiz." dedi Sanem, şuan Minel'i kapalı bir ortama sokmak istemezcesine. Tereddütle kalktı sandalyesinden ve Minel'in yanında ki sandalyeye oturup sırtını sıvazladı.
"Hayır kötü değil, iyi bir his. Güzel bir his." dedi yönünü hafif ona dönerek. Yüzbaşı’nın kendisini izlediğinden bi haber..
“Nasıl bir his canım?”
“Bilmem ki, öyle bir his işte. Neyse, hadi yemek yiyelim.” dedi Minel.
Sanem tereddütle bir kere daha arkadaşına baktı ve usulca yanından kalktı yerine geçti. Yüzbaşı ise Minel’i izliyor, ne olduğunu ve bir şeyi var mı yok mu anlamaya çalışıyordu.
**
Dikkatini çekiyordu bu kadın, farkındaydı. Ama nasıl bir ilgisi vardı anlamıyordu. En alakasız yerlerde karşılaşmaları i
