Dilek’in gidişinin ardından kahvaltı için yemek odasına geçen gençlerin önünden yürüyen Kerimhan, yanına gelip “O kimdi?” diye soran İskender’e boş bir bakış attı.
“Çalışan…” demekle yetindi. Çalışana yanlamak yasaktı. İskender, “Hımm,” diyerek dudağını büktüğünde Erdem, kardeşinin yanına geçti.
“Yengenin yancısı o,” diyerek hafifçe gülümsedi. Gece ayakta duramayan, deli gibi ağlayan Kübra toparlanmış ve sağa sola koşturup duruyordu. Kızın iyi olduğunu, abisinin az da olsa gülümsediğini görünce rahat bir nefes almıştı.
“Sofra on dedin, kimi çağırdın başka?” diye sordu.
Kerimhan, masaya yerleşmeden önce Erdem’e “Bir de kız kardeşiniz var ya hani…” diye hatırlattı. “Kız ne alemde diye artık bir yüzünü görmeye çalışmayalım mı?”
Erdem, hafifçe başını salladı. Dilfiruz artık şehre döndüğü
