NAZENİN
Etrafı kolaçan ettikten sonra Saadet ablaya yaklaştım. Sonunda mutfakta ikimiz kalmıştık. Yarının yemek listesini şimdiden hazırlıyordu.
Yanına oturdum ve masum masum onu izlemeye başladım. Sinsilik bir yere kadar sökerdi, hele de dişli biri değilseniz. Ben Vahide Hanım ve Gülbeyaz karşısında dişli olmayı başaramıyordum. Çünkü konaktaki herkes onlara hizmet ediyordu.
Masumiyet ise insanın vicdanına dokunurdu. Yüreğine dokunurdu ve hiç ummadığınız insanların, size karşı yumuşadığı, kendileri bile farkında olmadan sizi koruduğunu görürdünüz.
Saadet abla gibi… Cemil abi gibi…
“De bakayım ne oldu? Var bir derdin?”
“Abla ben senden bir şey isteyecektim,” dedim kapıyı kontrol ederek.
“Ne oldu kızım?”
“Abla birkaç ot var almam gereken. Annem eskiden onlardan çay yapardı bana. San
