Ayağa kalktı. Ben de kalktım.
"Hadi gidelim." dedi.
"Eşyalarımı alayım." dedim.
"Özel bir eşyan varsa al. Gerisini boşver." dedi. Özel bir eşyam vardı. Çantamı aldım. Laptopumu içine koydum. Herhalde içine bakmazdı. O da hiçbir şey yapacak halde görünmüyordu. Genç yaşta ölmüş kuzeninin karısıyla evlenmek zorunda kalmıştı. Bunun ona ağır geldiği belliydi. Adar 'ı dinledim. Başka hiçbir şey almadım. Sadece mutfağa gidip Zehra' ya sarıldım.
"Adar Abi Mirza Ağa' dan kat kat iyidir. Bu kez umarım mutluluk seni bulur. İnan, bunu hak ediyorsun Zilan." dedi.
Sadece sarıldım. Sadece. Başka hiçbir şey yapamadım ve diyemedim. Onu davet ederdim ama gittiğim yerde benim evim olmayacaktı. Diğer çalışanlar da güzel dileklerde bulundu. Burada hizmetçi gibi yaşamıştım; sadece onlarla vedalaşmam normal
