Yüreği bugüne kadar hiç tatmadığı bir acının içinde çırpınan Aras ,nefes bile almadan kızı dinlerken,görüntü şiddetli bir patlamayla son buldu.
Geriye de sadece Mira'nın dudaklarından dökülen Aras'ın kulaklarında yankılanan notalar kaldı.Si,la,mi,fa,mi,fa,mi...
Olduğu yerde donup kalmış büyük bir şok geçiriyordu.
Gözlerinde koptu tufan.O tufanda alabora oldu kahvelerdeki ışıklar.Yüreği kıyamet sahnesi...
Her şey anlamını yitirdi bir anda,bildiği her şeyi unuttu.Zihni lâl oldu.Bildiği ve hatırladığı bir isim kaldı geriye sadece.Gök kubbeyi yırtarcasına o ismi haykırdı tüm gücüyle "Mira!.."
Elindeki telefonu düşürdü.
Dünya dönmeyi bıraktı,rüzgar esmeyi.Güneşi kara bulutlar tutukladı.Simsiyah bir sis çöktü gökyüzüne. Her şey silikleşti,dizlerinin bağı çözüldü ve olduğu yere çöküp kaldı.
