PENCEREMDE Kİ KOKU

AYNI ADAM

Sabahı nasıl etmiştim bilmiyordum.Hala titrediğimi hissediyordum.Kapımın tıklatılmasıyla yerimde sıçradım dün gecenin bende bıraktığı anılar canlandı gözümde.Derin bir nefes bıraktım.

Betül,kahvaltı yapacağız.Uyumadın mı sen?

Annemin korku dolu gözlerle bana bakışını seyrettim.Anlatmak geçti zihnimden ama hemen sildim bu düşünceyi.Anlatmalımıydım?

Ne oldu kızım?.Annem yanıma oturmuş endişeli gözlerle beni izliyordu.O kadar kötü mü gözüküyordum.

Yok bir şey,uykumu pek iyi alamadım galiba

Allah Allah.Yine mi uyku sorunu yaşıyorsun?

Başımı olumsuzca salladım.

Korkulacak bir durum yok anne.

Annem beni uzun uzun süzdü.

İşe geç kalacaksın.Hadi bir an önce hazırlan.

Annemin odadan çıkışını izledim.Bir süre öylece yatakta oturdum.

Aynada gördüğüm kıza baktım.Bu ben değildim.Gözlerimin altında ki torbalar şişmiş ve uykusuzluğun getirdiği hafif morluklar vardı.Yüzümü kaç defa yıkadığımı hatırlamıyordum.Hızla üzerime giyindim.

Şalımı başıma geçirdiğimde fark ettiğim şeyle dondum kaldım.Şimdiye kadar nasıl fark etmemiştim.Beynime yoğun bir sancı saplandı.O adam dün beni açık görmüştü.Oturup günlerce hatta aylarca  ağlamak istiyordum.Annemin seslenmesiyle kendime geldim.Yanaklarıma sertçe vurdum.

Kahvaltı yapmadan çıkmıştım ve midem bana bunun doğru olmadığını fısıldıyordu.Hızla durağa ilerledim.Otobüs geliyordu.Boş yer olmasını umarak bindim.Şükürler olsun ki boştu.Çantamdan kulaklığımı çıkardım.Rastgele bir şeyler açtım.Ama hala dün gecenin etkisindeydim.Kulaklığımı geri çantama tıktım.

Akıp giden yolu izlemeye başladım.Yanımda ki hareketlenmeyi fark edince o tarafa döndüm.Yanıma bir adam oturmuştu.Otobüs neredeyse boştu.Niye gelip benim yanıma oturmuştu bu adam.

Burnuma dün gece ki koku geldi bir anda.Kokuyla etrafıma bakındım.Yanımda ki adama baktım.Oturuşumu dikleştirdim.O değildir diye düşündüm.Yüzünü tam seçemiyordum.Kafasındaki şapkayı çıkardı ardından gözlüklerini çıkardı ve bana döndü.Dün gece yüzünü görememiştim.Tek bildiğim kokusu ve sesiydi.Kafamı cama çevirdim.Bedenimi yine titremeye başlamıştı.İlmek ilmek korku işliyordu bütün hücrelerime.İneceğim yere az kalmıştı.Dayan diye fısıldadım kendime.O değil.Aynı parfüm sadece dedim.

Düğmeyi aradığımda ise ondan tarafta olduğunu fark ettim.Etrafıma baktığımda ise çok az kişi vardı.

İçimden tekrarladım  o değil!O DEĞİL!.Hafifçe yanımda ki adama döndüm keskin gözleri anında beni buldu.Ürperdim.Vucudumdan bir şok dalgası geçti.Bakışları çok korkuçtu.Olduğum yere sinmek istedim.

Düğ düğmeye basar mısınız?.

Bu ses benden mi çıkmıştı.Gözlerini benden çevirmeden eliyle düğmeye uzandı.Otobüste düğmenin sesi yankılandı.Kafamı önüme çevirdim.Otobüs durmak üzereydi.Yine ona baktım hala bana bakıyordu.Kapının açılma sesini duydum ama ben hala oturyordum ve yanımda ki adam da ısrarla bana bakmaya devam ediyordu.İnsanların homurdanma sesi geliyordu.Kapının kapandığını duydum.Hızla ayağa kalktım.Yanımdaki adam hala oturyordu.

-Kapıyı açın lütfen 

dedim.Şöföre doğru.Homurdansa da açmıştı.Yanımda ki adam da ayağa kalkmıştı sonunda.Hızla indim.Arkama dönme ihtiyacı hissettim.

Otobüsün kapısı kapanmıştı,ama o adam yoktu.!Etrafıma bakındığımdaysa önümde yürüdüğünü gördüm.Bu adam ne ara inmişti.

Hızla çalıştığım terzi'ye doğru yol aldım.Arada da önümde yürüyen adamı kontrol ediyordum.İçeri girdiğimde derin bir nefes bıraktım.Saate gözüm kaydığında tam zamanında geldiğimi gördüm.Bedenimin gevşediğini hissettim.

Hızla iç kısma geçtim.Bugün için yetiştirmem gereken bir elbise vardı.Hızla çalışmaya başladım.O sırada midemde ki uğultuyu fark ettim.Kahvaltı yapmadığım aklıma geldi.Elim telefonuma gitti hızla Elif'in numarasını buldum.Elif'de burada çalışıyordu ve samimi olduğum bir arkadaşımdı.Gelirken poğaça almasını söyledim ve işime geri döndüm.

Elif elinde ki poşeti tezgahın üstüne bırakıp bana baktı.

İyi misin sen?Bir şey mi oldu?

Elife bahsetmeli miydim?Derin bir nefes aldım.

Aslında bir şey oldu.

Elif bana doğru yaklaştı.

Noldu?

Bahsetmeli miydim?

Sonra 

diye mırıldandım.Elif yerine geçtiğinde arkasından uzunca baktım.Bahsedersem ya onu da tehlikeye atrasam?Kafamda ki bütün düşünceleri bir köşeye ittim.İşime odaklanmalıydım.

Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.Sabahtan beri çalışıyordum.Ama çalışmak iyi gelmişti.Dün geceyi bir nebze de olsa unutturmuştu bana.Herkes gitmişti annemi arayıp geç geleceğimi söylemiştim biraz söylenmişti ama kabul etmişti.Elbiseyi tamamlamıştım.Son kez eksiklerini kontrol ettim ve teslim ettim.Toparlandım ve çantamı alıp çıktım.Durakta sadece bir kişi vardı.Yaklaştığımda erkek olduğunu anladım.Otobüs çabuk gelseydi bali.Adam kafasını eğmişti.

Bankın En ucuna oturduğumda burnuma yine aynı koku geldi.Kafamı yavaşça adama çevirdiğimde  sabah ki adama ne kadar benzediğini fark ettim.Üstünde kapşonlu bir hırka vardı.Elinde gözlüğünü sallıyordu.Korku bedenimi ele geçirdi.Otobüsün sesini duyduğumda derin bir nefes bıraktım.Yanımda ki adam da ayaklanmıştı bu sırada.Hızla bindim otobüse.Boş yer olmadığını fark ettim  cam kenarında ince çubuklara doladım elimi.

Başımı yavaşça yana çevirdiğimde adamında yanımda olduğunu gördüm.Gözlerini kapatmış başını cama çevirmişti.Kafasını cama sürterek bana çevirdiğinde utançla kafamı öne eğdim.Evimin olduğu durağı gördüğümde koşar adımlarla indim.Uçarcasına eve girdim.Soluk soluğa kalmıştım.Evdekiilerin garip bakışları altında odama girdim.

Odaya girdiğim an dün gece gözümde canlandı.Cam sonun akadar açıktı ve camın önüne çiçeklerim duruyordu.Korkuyla kendimi odadan dışarı attım.Beynim adeta baana oyun oynuyordu.Dün gece ki her şey kötü bir kabusmuydu.

Anne çiçeklerim 

Yere düşmüşler baban yeni saksıya aldı.Allahtan çiçeklere bir şey olmamış.

dediğinde her şeyin gerçekliği yüzüme vurdu.Odama geri döndüğümde kıyafetlerimi aldım ve dışarı çıktım.Annemlerin odasında giyindim ve çaktırmadan çıkardığım kıyafetleri odama koydum.Sadece sabah yediğim poğaçayla olduğumu fark ettiğimde mutfağa doğru yola koyuldum.neyse ki annem bana yemek ayırmıştı.Hızla tabağıma aldım.Midem yemek yemenin verdiği mutlulukla sevinç nidaları atmaya başlamıştı bile.

Annem mutfağa girdiğinde derin bir nefes aldım.Elimdeki kaşığı bıraktım.

Anne seninle bir şey konuşmam lazım.

Annem bana döndü.

Elinden tutup masaya oturttum.Kapıyı kapattım.Annemin karşısına geçtim.

Söylesene kızım.Noldu.Korkutma beni.

Endişeyle ona baktım.

Anne dün gece

Sustum.Adamın sözleri zihnimde yankılandı.

Noldu dün gece?

Anneme baktım.Yanağımdan yaşlar akmaya başladı.

Betül noldu kızım?

Söylemeyecektim.

Dün gece kötü bir rüya gördüm 

diye mırıldandım.Annem elini kalbine götürüp derin bir nefes verdi.

Korkuttun beni Betül.Kalk elini yüzünü yıka.Baban böyle görmesin seni.

Annem mutfaktan çıktığında hıçkırıklar içerisinde sessiz sessiz ağladım.

Saatin 11 e geldiğini gördüğümde bedenime ince bir sızı yayıldı.Ev ahalisi yatmıştı.Odama girdiğimde hızla camı kapattım perdeyi sıkıca örttükten sonra odamın her köşesini kontrol ettim.Kimsenin olmadığına kanaat getirdikten sonra yatağıma yattım.Uykum yoktu!Belki de vardı ben korkudan hissedemiyordum.

Yatağıma oturmuş onu  bekliyordum.Hafif bir çıtırdı duydum.Kendimi çama yapıştırmıştım adeta.Camın zorlanmasıyla olduğum yerde sıçradım.Edepsiz bir küfür duyduğumda gözlerim kocaman açılmış,çenem otomatikmen aşağı düşmüştü.Ayak sesleri uzaklaşıyordu.Hemen odamdan çıktım ve salonun camına geçtim.Perdeyi hafif kaldırdım yoktu.Mutfağa doğru koştum ve dışarı baktım burada da yoktu.Yoksa eve mi girecekti.Kapıya kulağımı dayamıştım ama hiç ses yoktu.

Gitmişti!

Bedenim rahatlarken kendimi .kendimi yavaşça yere bıraktım.Ustümden koca bir yük kalkmıştı adeta.Kokulacak bir şey yok diye geçirdim içimden.Gidip rahat ve huzurlu bir uyku çekmeliydim.Dün gecesinin acısını çıkarmalı ve tüm bu yaşananları unutmalıydım.Kötü bir rüyaydı diye geçiridim içimden.

KABUS.

Odama girdiğimde camın önünde oturan adama gördüğümde çığlığımı elimle bastırdım.Kabus değidli gerçekti.Sesim annemi uyandırmış olmalıydı.Yavaşça odasının kapısının açılış sesini duydum.

Betül ne oldu?Niye bağırıyorsun. 

Annemin sesini duyduğumda korkuyla gözlerim büyüdü.Kafamı hızla cama çevirdiğimde kimsenin olmadığını görünce şaşırdım.

Hayal miydi?

Beynimin bana bir oyunu muydu tüm bunlar.Ordaydı!Görmüştüm.Emindim.Korkudan diye düşündüm.Belki uykusuzluktan diye geçirdim içimden.

Yok bir şey sadece ayağımı çarptım.Özür dilerim 

dedim.Annem söylene söylene gittiğinde gözüm yavaşça cama kaydı.Yoktu.Beynim  bana oyun oynuyordu.Yatağıma oturduğumda duyduğum sesle gözlerim büyüdü.Gözlerim onunla kesiştiğinde ne yapacağımı bilemedim.Karşımda ki adam otobüste ki adamdı.Aynı adamdı.Kimdi bu adam?Ne istiyordu benden?.Bugün gelmiş yanıma oturmuştu birde.Babamın yeni aldığı saksıları tek tek yere attı.Gözlerim korkuyla büyüdü.Çiçeklerim!

yapma

 dedim cılız sesimle.Annem daha yeni gitmişti, uyumamıştır diye geçirdim içimden.Bağırmalı mıydım?Ne yapacağımı bilmiyordum.Karşımdaki adam ayaklarını içeriye uzattı ve hiç zorlanmadan içeri girdi.Bense sadece onu izliyordum.Yavaşça bana doğru geldi.Ne ara eline aldığını fark etmediğim bıçağı boğazıma yapıştırdı.Gözlerim korkuyla açılmıştı.

Simsiyah gözlerini gözlerime kitledi.Kafasını biraz daha eğdi.Nefesini yüzümde hissediyordum artık.

Yakındı.

Fazla yakın!

Elinde ki bıçağı boynuma sürtüyordu.Titrek bir soluk bıraktım.Gözlerinin milim milim büyüyüşünü izledim.Elinde ki bıçağı göz hizama getirdi.

Ya yapma 

dedim toparlamaya çalıştığım sesimle. Yüzünde bir gülümseme oluştu.Ve sonra,

Soğuk bıçağın tenime batışını hissettim..

Sana pencereyi açık bırakmanı söylemiştim 

dedi ve daha şiddetli bastırdı.Eşsiz bir acı yayıldı bedenime.Gözlerim yoğun acıya dayanamayıp yavaşça kapandı.