ATEŞ
Hastaneden çıktığımız gün geri dönmedik kendini toparlaması iki hafta sürmüştü bir kaç kez o doktor bozuntusunun yanına giderek kontrollerini yaptırmıştık. İkinci balayını yaşıyorduk kendini toplamaya başladığında bebek için çalışmalara tüm hızla devam ediyorduk dinmek bilmeyen erkekliğim onunda yorgunluktan susuz kalan kadınlığı buna rağmen devam etmemi istiyordu. İstesemde devam edemiyordum zevk yerine acı içinde kıvranıyordu bunu yapamazdım. Kollarımın arasında bitkin halde kendini uykuya bırakıyordu bu tedavi işe yaramazsa hayal kırıklığı onu tekrar nasıl toplayacağım hakkımda hiç bir fikrim yok. Elim kolum yine bağlanıyor bir çıkış yolu, bir bebeğimiz olsun diye dua ediyorum. Onun mutsuzluğu benimde mutsuzluğum düşüncelerimden sıyıran kadınım oldu kolların arasında kıpırdanmaya
