Rojgûl ateşle oynuyordu. Küçük ateş toplarını parmak uçlarında dolaştırırken sevdiğine gözlerini dikmiş gülümsüyordu. Yakmak için doğduğunu bir tek kocası biliyordu ama. Bir tek Roj içindeki dişinin keskin tırnaklarının farkındaydı. Roj ağa küçük ateş toplarından elinden geldiğince kaçıyordu zamanla yol aldığını da kanıtlamıştı ama Rojgûl’ün ilk atışı her zaman aldatıcıydı. Rojgûl asıl atışını ilkinden kaçarken yapardı. Tam kalbine hedef alıyor keskin tırnaklarıyla göğsünü delip ateşi kalbine zerk ediyordu. Ve bunları yaparken de asla hissettirmiyordu. Kalbi ateşi pompaladığında farkına varıyordu ancak. Küçük bir ateş topu Roj’un bedenine saniyeler içinde hükmederken her yerde Rojgûl’ün kavurucu ateşine susuzluk başlıyordu. Roj daha fazla yanmak için delirmeye başlıyordu. Hiçbir yerde
